23 september 1944
Op die zaterdagavond stegen in Engeland 249 bommenwerpers op om het vliegveld Handorf bij Münster en een aantal andere doelen in die omgeving te bombarderen. De bombardementsresultaten waren maar mager, er was vrij veel tegenstand van de Duitsers. Eén van de bommenwerpers, de Lancaster ED470 bereikte wel het doel, maar kon wegens een technische storing de bommenlading niet lossen. Met de andere toestellen werd het doelgebied verlaten en weer koers gezet richting Engeland. Onderweg werd het konvooi opnieuw aangevallen door Duitse jachtvliegtuigen. De Lancaster ED470 werd daarbij getroffen tussen het staartstuk en middenstuk, waardoor er op die plaats een felle brand uitbrak. Boven Eibergen werd de situatie dramatisch. John Miller die als staartschutter zich in een glazen koepel achter in het toestel bevond vertelde na de oorlog over dat moment: De intercom werkte niet meer, in het toestel naar voren kruipen was onmogelijk, ik zou zeker verbrand zijn, verder overleg was ook niet meer nodig. Het was duidelijk: ik moest er zo snel mogelijk uit. Ik draaide de staartkoepel opzij, zodat ik eruit kon springen. John was de enige die er nog uit kon uitkomen. De rest bleef, al of niet al dodelijk getroffen aan boord.
John Miller zweefde vanaf een hoogte van ruim drie kilometer naar de Achterhoekse bodem en dat duurde een kleine twee minuten. Terwijl hij aan zijn parachute hing zag hij zijn brandende vliegtuig in de verte neerstorten. John kwam bij zwembad Galgenveld in Borculo aan de grond. Gewond aan zijn linkeroog en alleen in een vreemd land zat er niets anders op dan contact te zoeken met de plaatselijke bevolking. Het geluk was opnieuw met John. Hij trof de juiste mensen en via hen kon hij onderduiken op een boerderij in Bathmen. Daar bleef hij, met nog twee vliegers, ruim een half jaar. Toen werden zij bevrijd door het Canadese leger.
Engeland 1945
Terug in Engeland werd John Miller in mei 1945 eerst uitvoerig ondervraagd door de Inlichtingendienst van het Ministerie van Defensie. Hij kon echter alleen maar vertellen dat hij hangend aan zijn parachute het brandende vliegtuig in de verte had zien neerstorten. Daarna zocht hij contact met nabestaanden van zijn zes collega’s. Contacten die eenmalig waren. John kon de nabestaanden geen informatie geven over wat er was gebeurd met de anderen. En de familie van zijn collega’s konden John alleen maar vertellen dat zij, zoals gebruikelijk, al snel nadat duidelijk was geworden dat het vliegtuig niet terug zou keren een telegram hadden ontvangen van het Ministerie van Defensie dat hun zoon/man werd vermist. Zes families hadden zo’n telegram ontvangen, de nabestaanden van:
– Piloot Flying Officer Albert Keith HORNIBROOK 20 jr. uit Wilston / Australië,
– Boordwerktuigkundige Sergeant Tegwyn ROBERTS, 21 jr. uit Denbigh, Wales / UK,
– Navigator Flying Officer John James CONDON, 24 jr. uit Double Bay / Australië,
– Bommenrichter Flying Officer Derek Cecil HEATHER, 26 jr. uit London / UK,
– Radiotelegrafist Sergeant Robert Stanley MEACHEN, 23 jr. uit Billingham / UK en
– Rugkoepelschutter Sergeant Thomas BROWN, 25 jr. uit Southport / UK.
Meer informatie is te vinden op de website van oud Zelhem.